ارتودنسی فلزی
یکی از انواع درمان های ارتودنسی برای تراز کردن دندان ها و بهبود سلامت دهان و دندان ارتودنسی فلزی است. ما در این مقاله به بررسی این نوع ارتودنسی در مقایسه با سایر روش ها همچون ارتودنسی سرامیکی، لینگوال و اینویزیلاین می پردازیم. با ما تا انتها همراه باشید.
ارتودنسی فلزی چیست؟
بریس های فلزی از نوع ارتودنسی ثابت هستند و برای اصلاح مشکلات زیر کاربرد دارند:
- شلوغی دندان
- (مشکلات بایت (جلو و عقب بودن فک
- کج بودن دندان ها
- شکاف لب و کام
ارتودنتیست بریس های فلزی را به دندان ها می چسباند. و برای اتصال و در کنار هم نگه داشتن این براکت ها یک سیم منعطف از میان شکاف براکت ها عبور می دهد. سپس از باندهای کوچکی برای نگه داشتن سیم در جای خود استفاده می کند.
بریس ها برای حرکت و تراز مجدد به دندان ها فشار وارد می کنند. یک متخصص ارتودنسی همچنین ممکن است سیم را سفت کند تا دندان ها و فک را در طول جلسات دندانپزشکی حرکت دهد.
آنها همچنین ممکن است یک حلقه فلزی به نام باند را به یکی از دندان های عقب سیمان یا بچسبانند تا لنگر و استحکام بریس ها را فراهم کنند. همچنین ممکن است فرد از نوارهای الاستیک بین فک بالا و پایین استفاده کند تا در طول درمان، دندان‌ها را مجدداً تنظیم کند و حرکت دهد.
ویزیت با ارتودنتیست معمولاً هر 6 تا 8 هفته در طول درمان با بریس انجام می شود تا از تراز صحیح اطمینان حاصل شود.
بریس های ارتودنسی فلزی از چه ساخته شده اند؟
بریس های فلزی سنتی از فولاد ضد زنگ یا تیتانیوم با کیفیت بالا ساخته می شوند. سه بخش اصلی بریس ها عبارتند از:
- براکت ها – براکت ها با استفاده از چسب مخصوص به دندان ها متصل می شوند.
- آرچ وایر – سیم فلزی نازکی است که براکت ها را به هم متصل می کند و به دندان ها فشار وارد می کند تا آنها را در جای خود هدایت کند.
- بندهای لاستیکی – کش ها یا نوارهای لاستیکی، بندهای رنگی هستند که سیم ها را به براکت ها نگه می دارند. ارتودنتیست شما در هر قرار ملاقات، الاستیک ها را عوض می کند.
مزایا و معایب ارتودنسی فلزی
قبل از اینکه فردی استفاده از بریس های ارتودنسی فلزی را به عنوان درمان خود در نظر بگیرد، باید با مزایا و معایب آن آشنا باشد.
اثر
از آنجایی که بریس‌های فلزی یک وسیله ثابت هستند، امکان کنترل بیشتر و حرکت دقیق‌تر دندان‌ها را به خصوص در موارد پیچیده فراهم می‌کنند. و در مقایسه با ترازهای شفاف، در درمان ناهنجاری ها و انواع خاصی از مال اکلوژن مؤثرتر هستند.
سلامت دندان
یکی دیگر از مزایای بریس ها بهبود سلامت کلی دهان است. نامرتبی دندان ها می تواند باعث مشکلات بلع یا جویدن شود. همچنین می‌تواند تمیز کردن آنها را سخت‌تر کند و احتمال تجمع پلاک و خطر بیماری لثه را افزایش دهد.
تنوع
درمان ارتودنسی به افراد این امکان را می دهد که رنگ بریس های خود را سفارشی کنند. این می تواند به افراد کمک کند در طول درمان با لبخند خود احساس راحتی بیشتری کنند.
مواد
مواد موجود در بریس ها معمولاً مستحکم هستند و مهاربندهای فلزی بسیار بادوام هستند. علاوه بر این، از آنجایی که بریس‌های فلزی از مواد تیره‌تری استفاده می‌کنند، احتمال تغییر رنگ آنها کمتر است.
مدت زمان
درمان با بریس های فلزی می تواند 1 تا 3 سال طول بکشد. پس از این مدت، فرد معمولاً به یک نگهدارنده نیاز دارد که دندان هایش را در موقعیت های جدید نگه دارد.
رژیم غذایی
یکی دیگر از معایب بریس های فلزی اینست که فرد باید رژیم غذایی و بهداشت دهان و دندان خود را با دقت بیشتری کنترل کند. خوردن غذاهای سرشار از قند ممکن است منجر به ایجاد پلاک در اطراف براکت های فلزی شود. این تجمع ممکن است در نهایت باعث آسیب دائمی یا لک شدن دندان ها شود.
ظاهر
برخی از افراد ممکن است ظاهر بریس ها را دوست نداشته باشند. بسیاری از افراد ترازهای شفاف را به دلیل راحتی و زیبایی در مقایسه با بریس‌های معمولی ترجیح می‌دهند.
هزینه ها
هزینه بریس های فلزی سنتی از 12 تا 29 میلیون تومان متغیر است. یک فرد ممکن است بتواند هزینه بریس ها را با بیمه درمانی پوشش دهد، اگرچه این بستگی به ارائه دهندگان بیمه دارد.
نحوه مراقبت از بریس های ارتودنسی فلزی
به هنگام مراقبت از بریس ها، رعایت بهداشت دهان و دندان و داشتن یک رژیم غذایی متعادل بسیار مهم است
زمانی که فرد بریس دارد باید کارهای زیر را انجام دهد:
- حداقل سه بار در روز مسواک بزند
- حداقل 1 ساعت بعد از غذا مسواک بزند
- بالا، روی و زیر بریس ها را برس بکشد
- بین دندان های خود را با ابزار مناسب دیگری مانند نخ یا مسواک های بین دندانی تمیز کند.
علاوه بر این، فرد باید از غذاهای چسبنده، جویدنی یا سفت خودداری کند، زیرا به راحتی به بریس ها آسیب می رساند. این غذاها شامل:
- ذرت
- میوه های سفت کامل مانند سیب
- سبزیجات خام مانند هویج
- آجیل
- یخ
- آدامس
- شیرینی های سفت
- نان سفت
خوردن غذاهای نرم در چند روز اول پس از نصب بریس توصیه می شود. این غذاها عبارتند از:
- نان نرم
- ماست
- میوه های پخته یا کنسرو شده
- سبزیجات پخته شده
- پاستا
- تخم مرغ
ارتودنسی فلزی در مقایسه با اینویزیلاین
اینویزیلاین، بر خلاف بریس ها، تراز کننده های شفافی هستند و کمتر قابل توجه اند. ارتودنتیست آنها را به دندان ها نمی چسباند، بنابراین قابل جابجایی هستند.
درمان با استفاده از این روش معمولا تا 6 ماه طول می کشد، اما در موارد پیچیده تر، ممکن است بیشتر طول بکشد. با این حال، درمان بسیار کوتاه‌تر از 1 تا 3 سال با بریس‌های فلزی سنتی است و ممکن است برای فردی مناسب باشد که می‌خواهد گزینه درمانی سریع‌تری داشته باشد.
هزینه درمان اینویزیلاین از 18 میلیون تومان به بالا است که هزینه آن را نسبت به گران ترین بریس های فلزی بیشتر می کند.
فردی که تحت درمان با اینویزیلاین قرار می‌گیرد، قبل از اینکه به مجموعه دیگری از الاینرها برود، باید به مدت 1 تا 3 هفته و هر روز به مدت 22 ساعت از الاینرها استفاده کند. گزینه حذف ترازها در صورت لزوم ممکن است آنها را به انتخاب مناسب تری برای افراد خاص تبدیل کند. با این حال، خطر از بین رفتن یا آسیب دیدن ترازها نیز وجود دارد.
نتایج درمان با اینویزیلاین ممکن است متفاوت باشد. اگرچه اینویزیلاین در درمان مال اکلوژن مؤثر است، اما نتایج به اندازه گزینه‌های درمانی ثابت مانند بریس‌های فلزی دقیق نیست.
ارتودنسی فلزی در مقایسه با ارتودنسی سرامیکی
بریس های سرامیکی از مواد سرامیکی تشکیل شده اند و می توانند شفاف یا همرنگ دندان باشند. یک مطالعه کوچک در سال 2020 نشان داد که احتمال جدا شدن براکت های سرامیکی نسبت به براکت های فلزی کمتر است. و بریس های سرامیکی مشکلات کمتری مانند خرابی تصویر و از دست دادن سیگنال نسبت به بریس های فلزی در اسکن MRI ایجاد می کنند.
از آنجایی که بریس‌های سرامیکی بین 16 تا 33 میلیون تومان قیمت دارند، گران‌تر از بریس‌های فلزی هستند.
ارتودنسی فلزی در مقایسه با ارتودنسی لینگوال
بریس های لینگوال مشابه بریس های فلزی سنتی هستند. با این تفاوت که، متخصص ارتودنسی براکت های فلزی را به جای جلوی دندان به پشت دندان ها می چسباند.
بریس های لینگوال به سختی قابل مشاهده هستند، که ممکن است برای افرادی که مایلند بریس های قابل توجهی نداشته باشند مناسب باشد. مطالعه‌ای در سال 2019 نشان می‌دهد که افراد بریس‌های لینگوال را به‌عنوان ترجیحی‌ترین درمان ارتودنسی انتخاب کردند.
با این حال، همانطور که در پشت دندان ها قرار می گیرند، تمیز کردن آنها نیز دشوار است. این موقعیت همچنین به این معنی است که تنظیمات در جلسات معاینه بیشتر طول می کشد.
با این حال، بریس‌های لینگوال نیز بسیار گران‌تر از برخی از گزینه‌های درمانی هستند و قیمتی بین 20 تا 25 میلیون تومان دارند.
علاوه بر این، براکت‌های لینگوال ممکن است بر گفتار تأثیر بگذارند و دشواری در جویدن را افزایش دهند. آنها همچنین نسبت به سایر سیستم ها ناراحت کننده تر هستند، زیرا براکت ها و سیم ها به زبان نزدیکترند.
جمع بندی
بریس ها یک درمان ارتودنسی هستند که به تراز کردن دندان های شلوغ یا کج کمک می کنند. بریس های فلزی در مقایسه با سایر درمان های ارتودنسی شامل بریس های سرامیکی، اینویزیلاین و بریس های لینگوال یک گزینه درمانی سنتی برای کمک به تراز دندان ها هستند.
فردی که بریس دارد باید اطمینان حاصل کند که به طور منظم مسواک می‌زند و براکت‌ها، سیم‌ها و هر دندان را جداگانه تمیز می‌کند. مسواک زدن منظم ممکن است به پیشگیری از بیماری های دهان مانند التهاب لثه و پلاک کمک کند. افراد همچنین باید رژیم غذایی خود را برای جلوگیری از ایجاد پلاک و آسیب به بریس ها کنترل کنند.
انتخاب اینکه فرد برای کدام گزینه بریس مناسب باشد به عوامل مختلفی از جمله سطح مال اکلوژن و هزینه بستگی دارد. آنها باید این موضوع را با متخصص ارتودنسی خود در میان بگذارند، که بهترین گزینه را به آنها توصیه می کند.
