در این نوشته قصد داریم در مورد ارتودنسی تک فک (فک بالا یا پایین) صحبت کنیم. ابتدا به صورت خلاصه و کوتاه با درمان ارتودنسی آشنا خواهیم شد و سپس به بررسی ارتودنسی تک فک از جوانب مختلف خواهیم پرداخت. اگر شما هم قصد دارید ارتودنسی تک فک انجام دهید یا میخواهید با این نوع ارتودنسی آشنا شوید تا پایان این نوشته با ما همراه باشید.
✍دسترسی سریع
Toggleارتودنسی یکی از شاخههای تخصصی دندانپزشکی است که به تشخیص، پیشگیری و درمان بینظمیهای سیستم دندانی و ناهنجاریهای فکی میپردازد. ارتودنسی، برای حرکت دادن دندانها به جای صحیح خود و اصلاح حالت قرارگیری فک ها، جهت بهبود وضع ظاهری و کارکرد آنها میباشد.
افرادی که هر یک از مشکلات زیر را دارند، باید برای ارتودنسی اقدام کنند:
در برخی افراد، فک بالا یا پایین در جای صحیح خود قرار ندارد و این موضوع موجب ظاهر نامناسب دندانها و قرارگیری نامناسب آنها بر روی هم میشود.
ممکن است، فک بیمار در جای صحیح خود قرار گرفته باشد؛ ولی موقعیت قرارگیری دندانها در فک، صحیح نباشد. خود این موضوع نیز موجب ایجاد درد و فشار بر روی ماهیچه های فک، مشکلات در مفاصل فک و همچنین سردرد در بیمار خواهد شد.
برخی افراد نیز دندان های فوقانی رو به جلویی دارند که ظاهر دندان های آنها ناخوشایند به نظر میرسد و احتمال دارد دندان های برجسته، دچار آسیب شوند.
تمیز کردن دندان های کج، کار سختی می باشد و همین موضوع با گذشت زمان، موجب پوسیدگی دندان ها شده و یا بیماریهای لثه را به دنبال خواهند داشت. پس از انجام ارتودنسی، تمیز کردن دندانها نیز برای فرد راحتتر شده و فرد بهداشت دهان و دندان بهتری خواهد داشت.
برای اصلاح این گونه عارضه های فک و دندان، از درمان ارتودنسی، استفاده می شود.
شما جز کدام دسته از افراد هستید:
اگر یکی از این عارضه ها در دندان های شما وجود دارد، احتمالاً شما نیاز به ارتودنسی دارید. متخصص ارتودنسی شما با کمک عکسبرداری و یا ابزارهای دیگر، نیاز شما به ارتودنسی را تشخیص خواهد داد.
ارتودنسی به دو صورت ثابت و متحرک انجام میگیرد. انتخاب هر کدام بسته به شرایط بیمار و نظر پزشک ارتودنتیست دارد.
در ارتودنسی ثابت ، بیمار نمیتواند دستگاه ارتودنسی را از دهان خارج سازد. در ارتودنسی با دستگاه ثابت، براکت ها بر روی دندان ها چسبانده شده و ثابت میمانند.
ولی در ارتودنسی متحرک، بیمار هر زمانی که بخواهد میتواند براکت ها را گذاشته و بردارد. بیمار معمولا هنگام غذا خوردن دستگاه را در میآورد.
نمی توان گفت کدام یکی از این روش ها بهتر از دیگری است؛ زیرا هر کدام مزایا و معایب خود را دارند. اکثر ارتودنتیست ها پیشنهاد استفاده از ارتودنسی ثابت را دارند زیرا از آن به عنوان روشی دقیقتر و مطمئنتر یاد میکنند.
از مزیت هایی که ارتودنسی متحرک دارد برداشتن آنها هنگام غذا خوردن است که باعث میشود بیمار به راحتی غذای مورد علاقه ی خود را میل کند. ارتودنسی متحرک، برای حرکات جزئی دندان ها یا برای برطرف کردن مشکلات فکی (عقب بودن فک پایین یا بالا) است. از این روش، فقط زمانی میتوان استفاده کرد که بی نظمی دندان ها زیاد نباشد. این نوع درمان هم میتواند همراه ارتودنسی ثابت مورد استفاده قرار بگیرد و هم به صورت مستقل و تنها. امکان اینکه در روزهای اول استفاده از این درمان، بیمار با مشکل تکلم روبرو شود زیاد است ولی بعد از گذشت چند روز این مشکل برطرف میشود.
ارتودنسی تنها مرتب کردن دندانهای کج و نامرتب را دنبال نمی کند. مسائلی مانند طریقه جفت شدن دندان های بالا و پایین بر روی هم، انحراف از خط وسط صورت، اصلاح روابط فکی و اسکلتی نیز میبایست در درمان ارتودنسی مد نظر قرار گیرد و با در نظر داشتن این موارد، به ندرت درمان ارتودنسی تک فک توصیه میشود.
متخصص ارتودنسی طی درمان ارتودنسی، به صورت معمول دندان های هر دو فک را تحت درمان قرار می دهد. برای این کار دندان های نامنظم و به هم ریخته در هر فک را به صورت جداگانه مرتب کرده و بعد از آن، موقعیت دندان های فک بالا و پایین را نسبت به هم تنظیم می کند. در صورتی که فقط ارتودنسی یک فک (ارتودنسی فک بالا یا فک پایین) انجام شود، موقعیت دندان های آن فک نسبت به دندان مجاورش در فک دیگر تغییر کرده و در خیلی از موارد این کار مانع از جفت شدن صحیح دندان ها و عوارض بعدی از جمله مشکلات مفصل فک و جویدن می شود.
با این حال، برخی بیماران به مطب متخصص ارتودنسی مراجعه نموده و عنوان میکنند که تنها مایل به مرتب کردن دندانهای یکی از فک ها هستند. در این شرایط، شما می توانید ارتودنسی تک فک انجام دهید و فقط دندان های یک فک را ارتودنسی نمایید.
معمولاً ارتودنسی یک فک یا محدود، در صورتی انجام میشود که به هم ریختگی دندان ها خفیف باشد یا دندان های بیمار بر روی هم، همپوشانی داشته باشد و امکان ضربه زدن دندان های بالا به سگمنتهای ارتودنسی وجود داشته باشد.
ارتودنسی تک فک، محدودیت های خودش را دارد و باید فکی که ارتودنسی می شود با فک دیگر که قبلاً ارتودنسی شده یا نیاز به ارتودنسی نداشته، تطبیق داده شود. اغلب ارتودنسی تک فک روی فک بالایی انجام میشود ولی در موارد معدود، ارتودنسی تک فک روی فک پایین نیز انجام میشود. دلیل این موضوع این است که در فک پایین، محدودیت فضا بیشتر مطرح است. اغلب با به کارگیری تکنیک هایی مانند پایین تر قرار دادن براکت ها، پزشک ارتودنتیست می تواند با به کارگیری مهارت های خاص، ارتودنسی تک فک را روی فک پایین نیز انجام دهد.
توجه داشته باشید که اگر دندان های بیمار به صورت عمیق روی همدیگر قرار گرفته باشد ممکن است انجام ارتودنسی تک فک امکان پذیر نباشد.
جهت آشنایی با یکی از محبوب ترین درمان های ارتودنسی یعنی، ارتودنسی نامرئی کلیک کنید.
با توجه به بررسی هایی که انجام شد، نتیجه می گیریم در بیشتر موارد، ارتودنسی دو فک بهترین نتیجه را برای بیمار فراهم میکند، ولی با اینحال، در برخی موارد که نامرتبی دندان ها خفیف تا متوسط باشد، متخصص ارتودنسی می تواند با به کار بردن روش ها و مهارت های خاص، خواسته بیمار برای درمان ارتودنسی تک فک را نیز برآورده کند. درمان ارتودنسی تک فک، کار پیچیده ای بوده و مهارت بالایی برای اینکار نیاز است. ارتودنسی تک فک در همه بیماران امکان پذیر نبوده و تنها در موارد خاصی از به هم ریختگی دندان ها، انجام ارتودنسی تک فک، امکان پذیرخواهد بود.