ارتودنسی دندان چند مرحله دارد و چگونه است؟ اولین مرحله از مراحل درمان ارتودنسی، قالبگیری از دندانهای افراد است. این مرحله پس از موافقت و کسب رضایت شخص بیمار انجام میشود. در این مرحله از مراحل ارتودنسی متخصص با توجه به میزان مشکلات دندان و فک، از شیوههای متفاوتی برای قالبگیری دندان استفاده میکند. این کار عموماً با استفاده از موادی مانند آلژینات پتاسیم انجام میشود. پس از این که قالب دندانهای بیمار ایجاد شد، دندانپزشک به سراغ ساخت براکت برای بیمار میرود.
✍دسترسی سریع
Toggleدندانپزشک میتواند بین براکتهای سرامیکی، نامرئی و یا فلزی یکی را برای بیمار انتخاب کند. البته حق انتخاب با افراد است. اگر بیمار علاقه به نصب براکتهای نامرئی داشته باشد، دندانپزشک ابتدا دندانهای فرد را قالب گیری میکند و پس از انجام رادیولوژی و فتوگرافی از دهان و دندان، براکتهای دندان او را تهیه میکند.
البته باید این نکته را در نظر داشته باشید؛ که هزینه ارتودنسی نامرئی نسبت به انواع دیگر ارتودنسی فلزی گرانتر است؛ اما این نوع براکت در مدت نیم ساعت بر روی دندانهای بیمار قرار میگیرد. اگر بیمار براکت فلزی را انتخاب کند، این مرحله از مراحل ارتودنسی دندان در فرایندی دو ساعت انجام میشود، زیرا به دقت بسیاری نیاز دارد تا بریسها بهطور صحیح بر روی هر یک از دندانهای بیمار قرار بگیرد.
متخصصین در تلاش هستند در تمامی مراحل درمان ارتودنسی، دندانهای منظم و مرتبی را به بیمار هدیه دهد. هنگامی که دندانها و ریشههای آن به طور کامل در جایگاه مناسب قرار گیرد، هدف ارتودنسی محقق میشود. سپس متخصص ارتودنسی بریس ها را از دهان بیمار خارج میکند؛ اما درمان به صورت کامل به پایان نمیرسد، بلکه دندانپزشک برای حفظ وضعیت دندانها و فک بیمار از ریتینر دندان استفاده میکند.
در مرحلهٔ آخر باید دندانهای فرد جرمگیری شود. در مدتی که بریسهای ارتودنسی بر روی دندانهای بیمار قرار دارد، تمیز کردن دندانها کار آسانی نیست. به دلیل اینکه پروسه درمان دندانها با ارتودنسی نیاز به زمان زیادی دارد باید بعد از تمام مراحل درمان، دندانها جرمگیری شود. دندانپزشک برای این کار از شیوه بلیچینگ استفاده میکند؛ که عموما در کلینیک انجام میشود.
هر چند روکش و اصلاح دندان را نباید یکی از پروسههای درمان ارتودنسی بهحساب آورد؛ اما با توجه به اینکه در زمان معالجه احتمال دارد بعضی از دندانها پوسیده شوند و یا آسیب ببینند، احتمال دارد بیمار به روکش کردن دندان تمایل داشته باشد. در این صورت دندانپزشک پس از ترمیم دندانهای پوسیده، کار روکش کشی دندانها را آغاز میکند.
در طی این مرحله از مراحل ارتودنسی و طی چندین ویزیت، دندانپزشک بررسی هایی را روی کل دهان انجام می دهد تا مطمئن شود که قبل از نصب بریس ها، مشکلی در هیچ یک از دندان ها وجود ندارد. سپس ماکتی را برای دهان بیمار طراحی می کند، به صورت مدلی که بر اساس آن می تواند نوع مورد، بهترین روش درمان و انواع ارتودنسی متناسب با شرایط وی را بررسی کند.
در مرحله بعدی پزشک چندین اشعه ایکس می گیرد و تعدادی معاینه دقیق را انجام می دهد که به او امکان می دهد موقعیت ریشه دندان ها را در رابطه با استخوان فک و دندان های مجاور و اثر بریس ها بر روی آن ها و بر روی شکل صورت پس از اصلاح قوام دندان ها مشاهده کند. سرانجام نتایج مورد انتظار درمان را پس از نصب ارتودنسی به تصاویری تبدیل می کند که میزان اختلاف مورد انتظار را به شکل بیمار قبل و بعد از پرونده نشان می دهد.
پس از تعیین نوع شرایط توسط پزشک، وی یک برنامه درمانی بهینه برای بیمار ایجاد می کند، سپس پزشک انواع ارتودنسی را برای انتخاب به بیمار ارائه می دهد. هنگام انتخاب نوع ارتودنسی که به بهترین وجه برای او مناسب باشد، پزشک شروع به نصب آن می کند. لازم به ذکر است که ارتودنسی سنتی، ارتودنسی سرامیکی و ارتودنسی که روی سطح داخلی دندان ها نصب می شوند، هیچ تفاوتی در روش نصب آن ها وجود ندارد.
این ها یا در فک بالا یا پایین قرار می گیرند که به بسته شدن صحیح فک کمک می کنند. آتل معمولاً برای اختلال مفصل گیجگاهی فکی (TMJ) استفاده می شود. TMJ نوعی بیماری است که می تواند باعث درد و اختلال در عملکرد عضلات درگیر در حرکت فک شود.
دستگاه یا روش درمانی شما هرچه باشد، مهم است که برای اطمینان از بهترین نتیجه، از دستورالعمل های بهداشت دهان و دندان به خوبی پیروی کنید.
متخصص ارتودنتیست می تواند کارهایی را انجام دهد که هدف آن دستیابی به موارد زیر است:
درمان می تواند ظاهر دندان ها را بهبود بخشد، اما همچنین می تواند منجر به جویدن بهتر و عملکرد گفتاری شود و در برخی موارد از دندان در برابر آسیب یا پوسیدگی محافظت می کند.
برای دستیابی به این اهداف، متخصص ارتودنسی از طیف وسیعی از وسایل دندانپزشکی از جمله پوشش سر، صفحه و بریس استفاده می کند.