روکش دندان یکی از روش های مرسوم در دندانپزشکی است که برای حفظ و بازسازی ساختار دندان های آسیب دیده یا ضعیف استفاده می شود. این روش به دلایل مختلف از جمله افزایش استحکام دندان، بهبود ظاهر دندان ها و حفاظت از ساختار دندان های طبیعی که به شدت دچار آسیب شده اند، به کار گرفته می شود. روکش های دندانی می توانند از مواد مختلفی ساخته شوند و هر کدام ویژگی ها و کاربردهای خاص خود را دارند که در ادامه این مقاله از مجله دندانپزشکی ارتودنتیست به طور مفصل به آن ها می پردازیم.
✍دسترسی سریع
Toggleروکش ها بسته به نوع ماده ای که از آن ساخته شده اند، به چند دسته تقسیم می شوند:
این نوع روکش ها از آلیاژهای مختلفی مانند طلا، پالادیوم، نیکل و کروم ساخته می شوند. مواد فلزی به دلیل استحکام بالا و مقاومت در برابر سایش، برای دندان های خلفی (آسیاب ها) که نیاز به قدرت بیشتری دارند، مناسب هستند. مزیت دیگر روکش های فلزی است که به مقدار کمتری از تراش مینای دندان نیاز دارند، اما به دلیل ظاهر غیرطبیعی، کمتر برای دندان های جلو استفاده می شوند.
این روکش ها از مواد سرامیکی ساخته می شوند و ظاهر بسیار طبیعی دارند. به همین دلیل، بیشتر برای دندان های جلویی استفاده می شوند. یکی از معایب این نوع روکش ها نسبت به روکش های فلزی این است که ممکن است شکننده تر باشند و در نیروی زیادی شکسته می شوند.
روکش های فلز- سرامیک دارای هسته ای فلزی هستند که با لایه ای از پرسلن پوشانده شده است. این ترکیب به روکش استحکام و در عین حال ظاهر طبیعی می دهد و معمولاً برای دندان های جلویی و خلفی مورد استفاده قرار می گیرند، زیرا هم از لحاظ استحکام و هم از لحاظ ظاهر قابل قبول هستند.
روکش های رزینی معمولاً ارزان تر از سایر روکش ها هستند و به دلیل هزینه کمتر، ممکن است برای درمان های موقت یا زمانی که بودجه بیمار محدود است، استفاده شوند. با این حال، این نوع روکش ها به مرور زمان ممکن است دچار ساییدگی یا تغییر رنگ شوند و استحکام کمتری نسبت به انواع دیگر دارند.
روکش ها برای اهداف مختلفی در دندانپزشکی استفاده می شوند. برخی از کاربردهای رایج این روش شامل موارد زیر است:
سایر مقالات 👈 ترمیم دندان
دندان هایی که دچار پوسیدگی شدید شده اند یا ترک خورده اند، ممکن است به روکش نیاز داشته باشند. این روش می تواند به تقویت ساختار دندان کمک کرده و از آن در برابر آسیب های بیشتر محافظت کند.
پس از انجام عصب کشی، دندان ها ضعیف تر می شوند و به محافظت بیشتری نیاز دارند. استفاده از لایه محافظ می تواند به جلوگیری از شکستگی دندان و حفظ طول عمر آن کمک کند.
ایمپلنت ها که به عنوان جایگزینی برای دندان های از دست رفته استفاده می شوند، نیاز به یک روکش دارند. این روش ظاهر و عملکرد طبیعی دندان را فراهم می کند.
روکش ها می توانند برای بهبود ظاهر دندان های تغییر رنگ داده، نامرتب یا شکسته شده مورد استفاده قرار گیرند. در این موارد، روکش به بازگرداندن زیبایی لبخند بیمار کمک می کند.
در برخی افراد، مینای دندان به دلیل سایش یا عوامل دیگر نازک شده است. در چنین مواردی روکش می تواند به عنوان یک لایه محافظ برای جلوگیری از آسیب بیشتر به دندان عمل کند.
سایر مقالات 👈 هزینه عصب کشی دندان
قرار دادن روکش معمولاً در چند مرحله انجام می شود که شامل موارد زیر است:
در ابتدا، دندانپزشک قسمتی از مینای دندان را برمی دارد تا فضای کافی برای قرار دادن لایه اضافی ایجاد شود. مقدار برداشته شدن مینای دندان به نوع مواد مورد استفاده و وضعیت دندان بستگی دارد. در برخی موارد که دندان دچار پوسیدگی یا آسیب های جدی است، نیاز به ترمیم و پر کردن قسمت های آسیب دیده قبل از قرار دادن روکش وجود دارد.
پس از آماده سازی دندان، دندانپزشک از دندان ها و فک بیمار قالب گیری می کند تا یک مدل دقیق از دندان ها ایجاد شود. این مدل برای ساخت روکش در آزمایشگاه دندانپزشکی استفاده می شود. در این مرحله، یک روکش موقت روی دندان قرار داده می شود تا از آن در برابر آسیب محافظت کند و تا زمان آماده شدن محصول روکش دائمی، عملکرد و ظاهر طبیعی حفظ شود.
هنگامی که روکش در آزمایشگاه آماده شد، دندانپزشک آن را روی دندان بیمار قرار می دهد. باید قبل از چسباندن نهایی، آن را از نظر اندازه، رنگ و تناسب بررسی کرد تا از راحتی بیمار و هماهنگی روکش با سایر دندان ها اطمینان حاصل شود. سپس روکش با استفاده از سیمان مخصوص به محل مورد نظر چسبانده می شود.
پس از چسباندن روکش، ممکن است نیاز به تنظیمات جزئی برای اطمینان از تطابق صحیح آن با دندان های مقابل و جلوگیری از فشار غیرمتعارف وجود داشته باشد. دندانپزشک این تنظیمات را انجام می دهد تا اطمینان حاصل شود که بیمار می تواند به راحتی غذا بخورد و صحبت کند.
روکش ها دارای مزایا و معایبی هستند که باید قبل از تصمیم گیری برای استفاده از آن ها مورد توجه قرار گیرند.
روکش ها می توانند ساختار دندان های ضعیف را تقویت کنند و به آن ها کمک کنند تا عملکرد طبیعی خود را حفظ کنند. بهبود ظاهر دندان ها، محافظت از دندان های عصب کشی شده و افزایش طول عمر دندان از دیگر فواید این روش است.
نیاز به برداشتن مینای دندان، احتمال شکستگی یا فرسایش و هزینه بالا از معایب روکش ها هستند.
سایر مقالات 👈 هزینه دندانپزشکی
برای حفظ سلامت و طول عمر روکش ها، رعایت بهداشت دهان و دندان، انجام مراقبت های منظم، ترک عادات نامناسب مانند جویدن اجسام سفت و پرهیز از مصرف مواد غذایی سخت ضروری است.
روکش دندان یکی از روش های مؤثر در دندانپزشکی است که به حفظ و بازسازی دندان های آسیب دیده یا ضعیف کمک می کند. انتخاب نوع ماده مورد استفاده در میان انواع فلزی، سرامیکی و ترکیبی از فلز و سرامیک به نوع دندان و وضعیت آن بستگی دارد.
اگر قصد روکش کردن دندان خود را دارید برای دریافت بهترین خدمات دندانپزشک متخصص و با تجربه را انتخاب کنید.