برجستگی دندان های جلویی و یا فاصله بین آنها یک مشکل رایج است که حدود یک چهارم کودکان 12 ساله را تحت تاثیر قرار می دهد. این عارضه زمانی ایجاد می شود که دندان های دائمی رویش پیدا می کنند. این دندان ها بیشتر در معرض آسیب هستند و ظاهر آنها می تواند باعث ناراحتی قابل توجهی شود. کودکان اغلب برای درمان با بریس های دندانی به متخصص ارتودنسی ارجاع داده می شوند تا با ارتودنسی دندان های جلو آمده، برجستگی دندان هایشان کاهش یابد. اگر کودک در سنین پایین ارجاع شود، متخصص ارتودنسی با این معضل مواجه می شود که آیا باید بیمار را زود درمان کند یا صبر کند و در نوجوانی درمان کند. اگر شما هم به دنبال نکات و شرایط ارتودنسی دو دندان جلو هستید، با ما همراه باشید.
✍دسترسی سریع
Toggleبرای انجام ارتودنسی لزوما نباید چند دندان دچار ناهنجاری باشند؛ بلکه حتی اگر دو دندان جلو دچار مشکل باشند، ارتودنتیست با کمک لوازم ارتودنسی می تواند باعث حرکت دندان و قرار گیری فک و دندان در جای خود شود.
به دندان هایی که در گوشه دهان قرار دارند «دندان نیش» گفته می شود که گاهی دندان نیش به دلیل تنگی فضا یا دلایل ژنتیکی در محلی بیرون زده یا بالاتر از محل رویش خود رشد می کند، یا ممکن است به صورت یک دندان نهفته در لثه باقی بماند. در نتیجه ارتودنتیست با استفاده از روش های درمانی ارتودنسی باعث باز شدن فضا برای رویش دندان نهفته خواهد شد و بعد با جراحی فک، باعث نمایان شدن تاج دندان موردنظر می شود؛ اما اگر به وسیله ارتودنسی امکان قرارگیری دندان نیش در ساختار دندانی وجود نداشته باشد، دندانپزشک دندان نیش را خارج می کند و فضای خالی را به وسیله ایمپلنت پر می کند.
عواملی مانند سن بیمار، محل نهفتگی، عمق نهفتگی، زاویه دندان نهفته و میزان فضای قوس دندانی می توانند بر موفق آمیز بودن درمان اثر بگذارند.
نکته بسیار مهمی که وجود دارد این است که بیمار باید طول درمان ارتودنسی را کامل کند. زیرا حتی یک یا دو دندان نیز این قابلیت را دارند که به حالت قبلی خود برگردند.
در این روش براکت ها از جنس فلز هستند که بر روی دندان قرار می گیرند و با کمک سیم حرکت داده می شوند تا دندان ها به مرور در جای درست خود قرار بگیرند.
در این روش دندان ها بدون نیاز به تنظیم به صورت خودکار حرکت می کنند که این امر اصطحکاک بین دندان ها را کاهش می دهد و تمیز کردن این نوع براکت ها آسان تر است.
این روش به دلیل اینکه در معرض دید قرار ندارد به ارتودنسی نامرئی شناخته می شود که با توجه به نوع مشکل می توان از ارتودنسی اینویزیلاین، ارتودنسی لینگوال، ارتودنسی سرامیکی، وسیع کننده های کام و پلاک اینمان استفاده کرد.
اگر یک یا دو دندان دچار مشکل باشند استفاده از این روش می تواند جوابگو باشد؛ اما در درمان ناهنجاری های شدید درمانی نمی تواند موثر باشد، در این روش از الاینرهای شفافی استفاده می شود که هر دو هفته یکبار باید تعویض شوند مزیت این روش این است که بیمار می تواند در هنگام غذاخوردن یا مسواک زدن آن را از دندان خارج کند. تنها عیب این روش هزینه بالای آن است.
در این روش بریس ها به پشت دندان ها و به سمت زبان قرار می گیرند که در اصطلاح به نام «ارتودنسی زبانی» یا «لینگوال» شناخته می شوند این روش به دلیل مزاحمتی که برای زبان و لثه ایجاد می کند توسط دندانپزشکان پیشنهاد نمی شود.
این نوع ارتودنسی همانند ارتودنسی فلزی است اما از براکت های جنس سرامیک شفاف و همرنگ دندان ها استفاده می شود که دارای استحکام بالایی است و مشکلی برای گفتار بیمار ایجاد نمی کند.
برای بزرگ کردن قوس دندان های بالا از وسیع کننده های کام استفاده می شود تا دندان ها به موقعیت موردنظر خود حرکت کنند. این نوع روش نامرئی و قابل تنظیم می باشد.
پلاک اینمان دارای رشتههای فنری از جنس نیکل تیتانیوم است که دو قوس ردیف کننده در جهت مخالف با یکدیگر به دندان ها نیرو وارد میکنند تا دندانها به موقعیت جدید خود هدایت شوند که اثر بخش بودن این روش را طی 12 الی 16 هفته می توان دید.
در این روش دندانپزشک دندان ها را تراش می دهد تا صاف شود که استفاده از این روش می تواند منجر به پوسیدگی دندان ها و از بین رفتن مینای دندان ها شود.
عواملی مانند شدت مشکلات دندانی یا فک، نوع روش درمان به کار رفته و استفاده از روش های درمانی مکمل با توجه به نوسانات ارزی در بازار می تواند بر روی میزان هزینه ارتودنسی دو دندان جلو تاثیر بگذارد. جهت مشاهده لیست کامل هزینه ارتودنسی کلیک کنید.
جلو بودن دو دندان جلو نسبت به سایر دندانهای فک بالا، روی هم قرار گرفتن دو دندان جلو و فاصله دار بودن آنها
متخصص ارتودنسی متناسب با مشکل دندان ها یکی از درمان های ارتودنسی همچون ارتودنسی فلزی، ارتودنسی نامرئی، دیمون و… را انتخاب می کند.